Karunungan sa trabaho: Isang pakikipanayam kay Chip Conley

Nasasabik kami na narito si Chip Conley para ibahagi ang kanyang mga pagninilay tungkol sa ugnayan ng karunungan at trabaho, at kung paano nakatulong ang Airbnb sa paghubog ng kanyang karera. Bilang matagal nang negosyante sa hospitalidad, strategic advisor ng Airbnb, may-akda, at huwaran ng mga host, malalim ang pinag-ugatan at malayo ang mararating ng pagtutuon ni Chip sa komunidad ng mga host. Pangako ng bago niyang librong Wisdom@Work: The Making of a Modern Elder na baguhin ang pananaw sa ideya ng pagtanda para makita ito bilang oportunidad na magbahagi ng kaalaman at maging estudyante muli.

Tanong: Maraming taon na ang itinuon mo sa hospitalidad at sa komunidad ng mga host ng Airbnb. Paano ito naging inspirasyon para sa karunungan na ibinabahagi mo sa iyong bagong libro?
Chip Conley: “Una sa lahat, nami-miss ko na ang komunidad ng mga host namin. Sa apat na taon ng tungkulin ko sa pamunuan ng kompanya, naging hilig ko na ang bumiyahe sa iba't ibang panig ng mundo para matuto mula sa mga host. May kasabihang ‘Nagsasalita ang kaalaman at nakikinig ang karunungan,’ at natuklasan kong mahusay makinig ang komunidad ng mga host at mahusay rin sila sa pag-aambag sa kabuuan ng komunidad. Marami akong natutunan mula sa ‘karunungan ng nakararami’ (ang aming pandaigdigang komunidad ng mga host) at makita sana nila ang ilan sa kanilang mga pananaw sa bago kong libro, na nagtatalakay kung bakit kailangang pahalagahan ang karunungan sa mundong unti-unti nang pinapangunahan ng teknolohiya.”

Q: Ano ang matututunan ng mga host mula sa pananaw mo sa karunungan na magagamit nila sa sarili nilang pagho-host?
Conley: “Kakaiba ang karanasan bilang taong dalawang beses ang edad kumpara sa karaniwang empleyado ng Airbnb sa lima't kalahating taon ko sa kompanya (bilang consultant sa nakaraang isa't kalahating taon). Ginawa ko ang lahat ng makakaya ko para maging huwaran para sa komunidad ng mga host, lalo na sa mga mas nakatatanda. Ikinatutuwa ni Brian at ng mga co-founder na ang mga host na 50 taong gulang pataas ang nakakatanggap ng pinakamatataas na score sa kasiyahan ng bisita sa Airbnb kumpara sa anupamang demograpiko. May ilang posibleng dahilan para dito: maaaring mas maraming oras ang nailalaan nila sa mga kasanayan sa pagho-host, ang pagkakaroon ng higit pang emosyonal na katalinuhan (isang mahalagang katangian ng magagaling na host) na nakukuha sa pagtanda natin, o ang kagustuhang mag-host ng mas pangmatagalan upang makaipon para sa pagreretiro. Sa tingin ko, walang iisang edad na pinakamahusay pagdating sa karunungan, pero isa itong katangiang napapabuti at napapakinabangan habang tumatagal.”

Tanong: Paano nagbago o hindi nagbago ang konsepto ng hospitalidad para sa iyo noong nasa 20s, 30s, o 40s ka o mas matanda pa?
Conley: “Noong sinimulan ko ang Joie de Vivre Hospitality noong nasa mid-20s (1987) ako, isa ito sa mga unang kompanya ng boutique hotel sa U.S. Pinatunayan namin na mas maraming biyahero ang naghahanap ng mas iniangkop at lokal na karanasan sa hotel. Nakakatuwang isiping mula sa ‘clerk,’ ginawa naming ‘host’ ang tawag sa aming mga ahente sa front desk, kaya 32 taon nang dumadaloy sa dugo ko ang ideya ng pagho-host. Sa loob ng 24 na taon na naging CEO ako ng kompanyang iyon, nagtayo kami ng 52 boutique hotel, at naging malinaw na ginusto na ring tumulad ng malalaking pandaigdigang chain sa mga boutique hotel (mas masinsinang atensyon sa disenyo, mas magagandang restawran at bar, higit pang pagtutuon sa mga lokal na karanasan, atbp.). Noong sumali ako sa Airbnb bilang Head ng Global Hospitality and Strategy, nakita ko ang trend ng pagpapagamit ng tuluyan na ito bilang makabagong estilo ng mga boutique hotel, dahil binigyang-daan ng teknolohiya ang Airbnb na gawing pandaigdigan ang lokal na hospitalidad. Noong inalok ako ni Brian Chesky na sumali sa kompanya lima't kalahating taon na ang nakalipas, tinanong niya ako, ‘Gusto mo bang palaganapin ang hospitalidad?’ At sa tingin ko, iyon na nga ang nagawa ng Airbnb at ng aming napakahusay na komunidad ng mga host.”

Tanong: Anong payo ang maibibigay mo sa bagong host na nagsisimula pa lang?
Conley: “Para maging isa sa pinakamahuhusay na host sa iba't ibang panig ng mundo, karaniwang kailangang pagsamahin ang pagiging organisado at ang magiliw na pagtanggap at pakikiramay. Magkakaiba ang mga katangiang iyon, at maaaring mas magaling ang ilang host sa isa sa mga ito, pero tiyak na magtatagumpay ang mga magiging dalubhasa sa mga iyon. Kung minsan, dalawang tao ito na may tig-isa ng mga kalidad na iyon.”

Tanong: Ano ang susunod para sa iyo, Chip? Ano ang gusto mong makamit sa nalalapit na hinaharap?
Conley: “Patuloy akong nagsisilbi bilang strategic advisor para kay Brian at sa senior team niya. Nakatulong ang proseso ng pagsusulat ng Wisdom@Work para makita ko kung gaano karaming tao ang may kagustuhang magbago ng buhay at trabaho pagtanda nila. Nalaman ko rin na napakakaunti ng sangguniang mayroon tayo para suportahan ang mga taong nakatuklas ng hilig nila sa kalaunan sa buhay. Kaya ginawa ko ang pinaka-unang paaralan sa mundo ng karunungan para sa kalaunan sa buhay, ang Modern Elder Academy, na nakatuon sa pagbibigay ng lugar at mga tool para makakuha ng bagong pananaw ang mga estudyante sa mga karanasan nila sa buhay. Isa itong campus sa tabig-dagat na isang oras ang layo mula sa Cabo San Lucas sa katimugan ng Baja, Mexico, kaya nagbabalik ulit ako sa negosyong panghospitalidad. May mga taong sumasama sa amin mula sa iba't ibang panig ng mundo.”

Para magbasa pa tungkol sa libro ni Chip at sa Modern Elder Academy, pumunta sa website niya.

Maaaring nagbago ang impormasyong nakasaad sa artikulong ito mula noong na-publish ito.