Solong ina ako. Nagtatrabaho ako noon para sa gobyerno bilang abugado at hindi ganoon kalaki ang kita ko. Mayroon akong kapitbahay dati na gumagamit ng Airbnb at nagpapatuloy siya sa pribadong kuwarto sa loob ng bahay niya. Nagkuwento siya sa akin tungkol sa karanasan niya at naisip ko, “Mukhang puwede ko 'yang gawin sa apartment ko.”

Madalas akong maglinis. Ako mismo ang naglilinis sa apartment dahil minsan, nagbabayad ako ng mga tao para maglinis pero wala sila ng espesyal na pag-aasikaso. Inihahanda ko ang refrigerator sakaling gusto nilang magtabi ng pagkain. Maaari akong maglagay ng lokal na beer sa refrigerator para subukan nila at magdikit ng note doon para ipaalam sa kanila na para iyon sa kanila.

Bumubuo kami ng pagkakaibigan. At paraan din ito para magkaroon ako ng dagdag na kita sa paggawa ng mga bagay na talagang ikinasisiya ko.

Sa tingin ko, dapat nilang tingnan ang platform ng Airbnb at maunawaan kung paano ang proseso nito. Alamin ang mga proteksyon at ang mga uri ng seguridad na magagawa mo para sa iyong listing, tulad ng mga uri ng mga pag-check in na magagawa mo para ihanda ang iyong listing. Maraming opsyon ang platform ng Airbnb para sa maraming uri ng mga host.

Paborito kong makakilala ng mga bagong tao. Nakakatuwa ang mga pag-uusap namin ng mga bisita. Minsan, niyayaya nila akong uminom ng wine kasama nila at matagal kaming mag-uusap sa tuluyan. Itinuturing ko na parang mga kaibigan ang mga bisita. At binibigyan nila ako ng mga review na… Halos maiyak ako kapag binabasa ko ang mga iyon. Nagsasabi sila ng magagandang bagay tungkol sa akin at sa tahanan ko, at talagang maganda iyon sa pakiramdam.

Marami sa kanila, dahil iniiwan nila na talagang maayos ang lugar, halimbawa, kung minsan, inaayos nila ang higaan. Parang pamilya o kaibigan ka. Kung may nabasag sila, sinasabi nila sa akin, “Pasensya na, may nabasag akong baso” o mga katulad noon. Wala pang nawala sa tuluyan ko. Mga gamit ko. Mga libro ko. Iniiwan ko ang lahat dito.